Özgüven sahibi bir çocuk yetiştirmek için öncelikle anne-baba çocuktan yaşına göre bir beklenti içine girmelidir ve yapabileceği görevler konusunda çocuğu desteklemelidir. Örneğin 4 yaşındaki bir çocuk kendi başına yemek yiyebilir. Dolayısıyla bu konuda ona destek olunmalı ve kendi yemesi için teşvik edilmelidir. Aynı zamanda çocuğun ne kadar yiyeceğine çocuk kendisi karar vermelidir. Unutmayalım çocukların ne yiyeceğine biz karar verebiliriz, fakat ne kadar yiyeceğine kendisi karar vermelidir.

Çocuğun kendisini ifade etmesi için ona fırsat tanımalıyız. Örneğin aile içinde ona da söz hakkı vermeliyiz yada bir oyuncak alımında ona hangisini istediğini sormalıyız.

Kendisi ile ilgili bazı kararları alma hakkını ona tanımalıyız. Hangi kıyafeti giymek istediği gibi.

Çocuğa ailenin sorumluluk vermesi gerekir. Yani okula veya kreşe giden bir çocuğa nasılsa geç kalıyor ben yaparım deyip onu hiçbir konuda pasifleştirmemeliyiz. Örneğin pijamalarını katlamak onun görevi ise konu ne olursa olsun görevlerini yaptırmalıyız.

Çocuk başarısız olduğunda çocukla neden yapamadığı konusunda ailelerin konuşması gerekir. Asla ve asla sen zaten yapamıyorsun, hiç bir şey beceremiyorsun gibi cümleler kullanılmamalıdır.

Özgüven sahibi bir çocuk yetiştirmek istiyorsanız asla çocuğunuzu başka çocuklar ile buna kardeşi de dahil kıyaslama yapmamalısınız. Kardeş ile yapılan kıyaslama kardeş kıskançlığına neden olur.

Çocuk hata yaptığında çocukla konuşularak yapılan hatadan ne tecrübe edindiği konusunda onunla konuşulmalıdır.