Katılma nöbeti, çocukluk çağında, bilhassa 2 yaş dolayında çok görülen, ebeveynleri korkutan fakat neyse ki göründüğü kadar korkunç olmayan nöbetlerdir. Görülme sıklığı takriben %5’tir. 6 aydan önce nadir görülür. 5 yaş civarında da kaybolur. Nöbet öncesinde çocuğun canını sıkan, keyfini kaçıran bir olay olur. Mesela, istediği bir şey kendisine verilmez, istediği bir şeyi yaptıramaz. İşte bu gibi durumlar sonrası yaşadığı hayal kırıklığı, öfke, korku, canının yanması katılma nöbetini tetikler. Çocuk ağlamaya başlar. Ağlama esnasında birden nefesini tutar ve morarır, katılır. Bir diğer çeşidinde ise çocuk bembeyaz olur. Bilincini kaybeden ve ardından takriben 30 – 60 saniye içerisinde kendine gelir.

İlk katılma nöbetinde, havaleyle gelen hastalıklardan ayırt etmek için çocuğu doktara götürmek gerekir. Demir eksikliği bu durumun görülme sıklığını artıracağı için tam kan sayımı kontrolü yapılması istenecektir. Çok sık yinelenen, ciddi nöbetler varda ilaç önerilebilir.

Nöbet esnasında çocuğa fazla ilgi göstermek, nöbetin tekrarlanmasını teşvik eder. Bu nedenle ebeveynlerin çocuğun zarar görmeyecek bir pozisyonda olduğundan emin olduktan sonra, mümkün olduğunca kayıtsız davranması doğru olacaktır.