Katılma nöbeti, çocukluk çağında bilhassa 2 yaş dolayında sık sık görülen, ebeveynleri korkutan fakat neyse ki göründüğü kadar korkunç olmayan nöbetlerdir. Görülme sıklığı takriben %5’tir. 6 aydan evvel önce nadir görülür. 5 yaş civarında da kaybolur. Nöbet öncesinde çocuğun keyfini kaçıran bir durum olur. Mesela, istediği bir şeyin kendisine verilmemesi, istediğini yaptıramaması gibi bir olay neticesinde yaşadığı hayal kırıklığı ya da kızgınlık, korku, canının yanması katılma nöbetini tetikler. Çocuk ağlamaya başlar. Ağlama esnasında aniden nefesini tutar. Sonra morarır ve katılır. Bir diğer çeşidinde ise rengi bembeyaz olur. Bilincini kaybeder. Sonra takriben 30 – 60 saniye içerisinde kendine gelir.

İlk katılma nöbetinde havaleyle giden hastalıklardan ayırt etmek için çocuğun doktor tarafından görülmesi gereklidir. Demir eksikliği bu durumun görülme sıklığını artıracağı için tam kan sayımı kontrolü istenir. Çok sık tekrarlayan, ciddi nöbetler varsa ilaç önerilebilir.

Katılma nöbeti sırasında çocuğa fazla ilgi göstermek, nöbetin tekrarlamasını teşvik eder. Bu sebeple anne baba, çocuğun zarar görmeyecek bir pozisyonda olduğundan emin olmalı ve mümkün olduğunda kayıtsız kalmalıdır.