Kariyer kaygısı nedeniyle sürekli ertelenen evlilik nedeniyle kadınların ileri ki yaşlardaki bebek sahibi olma durumu azalırken, erkeklerinde ilerleyen yaşla birlikte sperm sayılarındaki azalmadan dolayı çiftler bebek sahibi olamıyor. Çocuk sahibi olamamanın elbette bir çok nedeni var. Üreme organlarındaki bozukluk, genetik yapılar, alkol kullanımı, sigara kullanımı, çocuk yaşta evlilik ve olgun yaşta evlilikler çocuk sahibi olmayı engelliyor. İlerleyen yaşla birlikte gerek kadınların gerekse erkeklerin üreme organları yavaş çalışmaya başlar. Bu nedenle çocuk sahibi olabilmek zorlaşır. Ancak günümüzde tıp dünyasındaki bilimsel gelişmelerden dolayı çocuk sahibi olabilmek için çeşitli tedavi yöntemleri vardır. Bu yöntemlerden biride sıkça başvurulan tüp bebek yöntemidir. Tüp bebek yöntemi aşama aşama gelişen ve sonuca götüren bir yöntemdir.

İşte, o aşamalar…

1. Yumurtalıkların ilaçlarla uyarılması (stimülasyon ve takip)

2. Erkekten sperm örneği alınması ve IMSI ile iyi kalite spermlerin seçilmesi

3. Yumurtaların toplanması

4. Yumurtaların laboratuar ortamından döllenmesi ve oluşan embriyoların geliştirilmesi

5. Oluşan embriyoların anne adayına geri yerleştirilmesi (embriyo transferi)

Tedavi aşamaları (uzun protokol)

Mikro-enjeksiyon tedavisi özetlenecek olursa :

1. Kadına bazı ilaçlar kullandırılarak yumurtalıklarında çok sayıda folikülün gelişmesi sağlanmaktadır (Stimülasyon ve takip).Hangi tür sitimülasyon uygulanacağına [ Antagonist, Long (uzun) ] hastanın hormon değerlerine , yaşına ve geçmiş bilgilerine göre doktoru karar verir.

2. İlaçları kullandığı süre içinde belli aralıklarla kadına ultrason ve kan testleri (E2, LH) yapılmaktadır. Bu şekilde, foliküllerin büyümesi takip edilmektedir. Ultrason takipleri sırasında foliküllerin çapları ölçülür. Yumurtalıklarda 18-20 mm üzerinde 2-3 adet folikül geliştiğinde HCG yaptırılır. HCG iğnesinden yaklaşık 35- 36 saat sonra yumurta toplama işlemi yapılmaktadır.

3. Yumurta Toplama İşlemi lokal anestezi veya kısa süreli genel anestezi ile yapılmaktadır. Ultrason kontrolü altında yumurtalıklardaki foliküllere iğne ile girilerek her bir folikül içindeki sıvı boşaltılmaktadır. Her folikülden 1 yumurta elde edilmeye çalışılmaktadır.

4. Laboratuarda folikül sıvısı içindeki yumurtalar tespit edilerek aranır. Yumurta sayısı hastadan hastaya değişmektedir.

5. Aynı gün hastanın eşi mastürbasyon ile sperm vermektedir. Sperm yıkama ve hazırlama işlemleri yapılır. Eğer erkekte Azoospermi ( ejekülatta sperm olmaması) durumu varsa erkekten PESA/MESA/TESE/TESA/M.TESE yöntemleri ile doğrudan testis veya epidimden sperm elde edilir. Bu işlemler önceden yapıldığı takdirde sperm veya testis dokusu dondurularak saklanabilir. Önceden dondurulmuş sperm veya testis dokusu, yumurta toplama günü çözdürülerek ICSI için hazırlanır.

6. Sperm seçilmesi çok önemlidir. IMSI yöntemi ile en iyi kalite sperm seçimi yapılır. Seçilen spermler, hareketsizleştirildikten sonra mikroenjeksiyon iğnesi içine çekilir. İçinde tek spermatozoa olan iğne ile yumurtanın içine girilir. Sperm yumurtanın sitoplasmasına bırakıldıktan sonra iğne geri çıkartılır.

7. ICSI işlemi tamamlandıktan sonra yumurtalar inkübatör denilen özel cihazların içine yerleştirilir. Kültür solüsyon mediaların içindeki özel sıvılar, embriyoların beslenmesi ve büyümesi için gerekli maddeleri içermektedir. İnkübatörler iç ortamı embriyoların normal bölünme ve büyümesi için gerekli olan ısı, nem ve gaz konsantrasyonlarını belli bir seviyede tutan ana rahmini taklit eden çok hassas cihazlardır. İnkübatör içinde yüksek oranda saflaştırılmış ve filtre edilmiş hava bulunmaktadır.

8. Embriyo transferi gününe kadar 2-6 gün süreyle inkübatörde tutulan embriyolardan en kaliteli olanları anne adayının rahmine geri nakledilir.

9. Eğer geriye dondurulup saklanabilecek kalitede embriyo kalmış ise en gelişmiş yöntem olan vitrifikasyon yöntemi ile dondurulup saklanabilir.

10. Transfer sonrası ilaç kullanımı ( luteal destek ) ile olabilecek düşük riskleri azaltılır.

11. Yumurta toplama işleminden (OPU) itibaren 15 gün sonrasına denk gelecek günde kanda Beta HCG değeri bakılarak gebelik oluşup oluşmadığına bakılır.

12. Gebelik oluşmuş ise Beta HCG testinden 15 gün sonra ultrasonda kese oluşumuna bakılır. Yine bugünden itibaren 7-10 gün sonra fetal kalp atımı (FK) kontrol edilir. Tüm bu aşamaları geçen hasta artık rutin gebelik takibine alınır.