Psikanalist Anthony Stor, yalnız kişilerin dünyasına girip yaygın kanının aksine yalnızlığın mutsuzluk sebebi olmadığını, hatta tek başına olmanın insana başarı da getirdiğini belirtiyor.

Anthony Storr kitabında, hücre hapsi gibi dayatılmış durumlarda hayatta kalmanın, idealleri devam ettirmek için hayal gücünü, zamanı ve emeği iyi kullanabilmenin tek başınalığı kucaklamakla başladığını söylüyor.

Storr kitabında, pek çok büyük sanatçının tek başına kalarak ürettiğini, çocukluklarında eziyet gören bazı yazar ve şairlerin ileriki dönemlerinde tek başına yaratıcılıkta huzur bulduklarını; azizlerin, peygamberlerin ağaç altlarında, mağaralarda veya dağlarda inzivaya çekildiklerini; kimilerinin de siyasi nedenlerden atıldıkları hücrelerde şiir okuduklarını, hayali yürüyüşlere çıktıklarını ve böylece delirmekten kurtulduklarını anlatıyor.