1900’lü senelerde kız çocuklarında kısa boy, geç ergenlik, yele biçiminde boyun, kolların dışa dönük olması gibi normal olmayan özellikler tespit edilmiştir. Buna Turner Sendromu denmektedir. Dişi kromozomların yapısında bir eksiklik veya bozukluk olması neticesinde ortaya çıkan bir hastalıktır. Bu hastalığın kız bebeğin anne karnında gelişmesi ve büyümesi esnasında ortaya çıktığı bilinmektedir. Kendini gelişme geriliği, boy kısalığı ve kısırlık gibi bazı anormal özelliklerle göstermektedir.

Turner sendromlu bebekler, normal bebeklere göre biraz daha düşük kilolu ve daha kısa boylu doğarlar. Büyüme ve gelişmeleri ilk 1 – 2 sene normaldir. Ancak okul döneminde boylarının daha kısa olduğu anlaşılır ve ergenlik döneminde turner sendromlu kızların uzamaması sebebiyle boy farkı giderek artar. Bu kızların boy ortalaması 140 santimetre dolayındadır. Bu nedenle bu kızlara büyüme hormonu tedavisi uygulanır.

Ergenlik döneminde turner sendromlu kızlarda yumurta hücresi bulunmaz. Ayrıyeten kadınlık hormonları da yetersizdir. Bu hormonların ergenlik gelişimini ve adet döneminin olmasını sağlaması bu hormonlardaki yetersizliğin neden kısırlığa sebep olduğunu açıklamaktadır. Tedavi edilmezse bu hep böyle sürecek ve kız çocukları ergenlik dönemini yaşayamayacaktır. Ayrıyeten bu kişilerin tedavi olmadan çocuk sahibi olma ihtimali çok düşüktür.