Daha çok psikolojik odaklı rahatsızlıklarda gereksiz ilaç kullanımı git gide artıyor. Hatta Psikiyatrik ilaç kullanımı çocuklara dek düşmüş halde.

Bu ilaçların ekseriyeti ise sanki sihirli bir değnekmiş gibi görülüyor. Psikolog İzzet Güllü, her rahatsızlık neticesinde ilaç kullanılmasının doğru olmadığını belirtiyor.

Problemlerin evvela psikologlar tarafından, ilaç dışı danışmanlık, destek, eğitim ve terapi gibi ilaçsız metotlarda çözümlenmeye çalışılması gerektiğine dikkat çeken Güllü, uygulama sahasında “savcı – hakim” modeline benzer bir sistem getirilmesi gerektiğini savunuyor. Güllü’nün dikkatleri çektiği bir başka konu ise devlet hastanelerindeki ruh sağlığı hizmetlerininse adeta ortopedi veya dahiliye kliniği gibi “ilaç ver, gönder” işleyişi.

Güllü, Türkiye’de bilhassa Anadolu’da insanların ekserisinin psikolojik hizmet aldığı adreslerin devlet hastaneleri olduğuna işaret ederek, “Devlet hastanelerindeki ruh sağlığı hizmetleri adeta ortopedi veya dahiliye kliniği gibi işleyen bir mantıkla çalışıyor. Bu çalışmalar da ilaç merkezli yürütülüyor. Doktorların ilaç yazabilmeleri için tanı koymaları gerekiyor. Bu da yapay ve zorlama tanıları beraberinde getiriyor. Bundan ötürü artık hemen hemen her insanın üzüntüsüne, depresyonuna, günlük sıkıntısına ve korkusuna ilaç yazılıyor. Yanlış uygulamalar sonucunda gereksiz ilaç giderleri de korkunç boyutta artıyor.” ifadelerini kullanıyor.