Yüzyıllardan beri süre gelen gelin kaynana çatışmaları ile her dönemde karşılaşmak mümkün. İster kentsel bölgelerde olsun ister kırsal bölgelerde olsun bu durum değişmez ve her kesime hitap eden bir psikolojik çatışmadır.

Kayseri’deki Kültepe-Kaniş Karum ören yerinde yapılan kazılarda bulunan tabletlerde ise kadın hakları, çocukların evlat edinilmesi, beşik kertmesi, gelinin kayınvalidesinden şikayet etmesi gibi pek çok konular işleniyor. Burada bulunan kazı çalışmaları sonucu gelin – kayınvalide çatışmalarının (M.Ö) 4 binli yıllara dayandığının kanıtıdır.

Her ne olursa olsun anne ve erkek çocuk arasındaki ilişki bir kız çocuğuna göre daha farklıdır. Anne ile oğulun farklı cinste olması aralarındaki çekim gücünü artırarak daha bağlı sevgi oluşturur.  Bu durumun evlendikten sonra da devam edeceğini sanan erkek annesi ise gelini ile çatışmaya geçerek, huzuru kaçıran olabilir. Yada yeni evlenen gelin, kayınvalidesine karşı ön yargılı davranarak hem kendini hem de karşı tarafı kışkırtabilir.

Gelin-kayınvalide arasındaki çekişmelerin belli başlı sebeplerini şöyle sıralayalım: Önyargılar, alınganlık, kişilik farklılıkları, gelin ve kaynananın haddini aşması, başkasını yönetme isteği, kıskançlık, ruhsal hastalıklar, bencillik, cahillik.

Peki bu durum nereye kadar devam edecek derseniz “her şeyin ilacı zaman” diye klasik bir cevap vereceğiz. Zamanla birbirini tanımaya ve alışmaya çalışan aile bireyleri bir çok konuda da daha anlayışlı ve kabullenici olacaklardır.

Burada asıl görev erkek evlada düşmektedir. Hiçbir şekilde ne annesine ne de eşine taraf çekmemeli, onlarla konuşurken ikinizde yetişkin insanlarsınız ve aranızdaki sorunların benimle ilgisi yok demeyi bilmesi lazım. Ne anneyi nede eşini korurcasına bir tutum da bulunmamalıdırlar.

Zamanla birbirini tanıyan ve kabullenen gelin ve kaynana ilerleyen dönemlerde daha mutlu olacaklardır.