Kimisi kitap yazmak istiyor, kimisi eğitimine devam etmek, kimisi işini değiştirmek istiyor, kimisi de kilo vermek. Birçoğumuz yaşamımızda köklü değişiklikler yapmak istiyoruz fakat kendimizi sıkışmış hissediyoruz. Üstelik bu sıkışmışlığımızı de ürettiğimiz çeşitli bahanelerle iyice içinden çıkılmaz bir hale sokuyoruz. “Vaktim yok, param yok, ailem istemiyor, yapmam gereken başka sorumluluklarım var” gibi cümleler bu bahanelerden sadece birkaç tanesi. Her ne kadar bir şeyleri değiştirmek istediğimizi söylesek de hemen arkasından bu neden yapamayacağımıza dair sebepleri sıralıyoruz.

Bu konuda araştırmalar yapan Psikolog James Prochaska ise bu tür insanların aslında değişime hazır olmadıklarını söylüyor. Prochaska’ya göre bu kişiler yalnızca değişim fikri aşamasında yaşıyor ve bir sonraki aşamaya geçemiyor. Bazıları bunu inkar, problemleri görmezden gelme veya başkalarını suçlama şeklinde yapıyor. Bazıları ise kendileri aslında değişimi istemiyor, çevresindeki kişiler onlardan değişmelerini istiyor. Örneğin aslında kilo vermek istemiyor, etrafındakilerin “Çok kilolusun” söylemlerine bir son vermek istiyor.

Hayatta bir şeyleri değiştirmek için öncelikle farkındalığınızı geliştirmeniz ve çözümler üretmeniz gerekiyor.

Aslında birçoğumuz, kendimiz dışındakileri güçlendirerek kendi kendimizi adeta sabote ediyoruz. Başka insanlara, başka önceliklere önem veriyoruz, zamanımızı ve enerjimizi onların istekleri uğruna harcıyoruz. Başkalarını veya dış etkenleri suçlayanlar, psikologların “dışarıdan kontrol edilen” dedikleri bir ortamda yaşıyorlar. Yani hayatlarında olup bitenin, kendilerinin dışındaki güçler tarafından belirlendiğine inanıyorlar. Bu durum bir bakıma insanları “öğrenilmiş çaresizliğe” sürüklüyor. Umutlarını yitiriyorlar, yaptıklarının hiçbir şeyi değiştiremeyeceğine inanıyorlar.

Kendi içlerindeki gücü başkasına teslim edenler, çözüm üretemedikleri sorunlara odaklanıyorlar. Bunun arkasından da korku duygusu geliyor.

Değiştirmek istediğiniz şey çok büyük, çok ürkütücü, çok zorlayıcı ise öncelikle ufak adımlarla başlayabilirsiniz.

Kabul edelim, değişim herkesi biraz ürkütür. Şartlar ne kadar rahatsız edici olursa olsun, en azından tanıdık, bilindik şartlardır. Değişim ise insanı o bilindik durumdan çıkarıp, büyük bilinmezlere götürür.

Hayatta bir şeyleri değiştirmek için öncelikle farkındalığınızı geliştirmeniz ve çözümler üretmeniz gerekiyor. “Bunu yapamam çünkü…” dediğiniz her durumda kendinize “Peki neyi yapabilirim” diye sorun. Değiştirmek istediğiniz şey çok büyük, çok ürkütücü, çok zorlayıcı ise öncelikle ufak adımlarla başlayabilirsiniz. Önünüzdeki fırsatları geliştirmeye çalışın, hedefinize odaklanmak için sorunların ötesine bakın ve daha sonra sizi hedefinize götürecek bir yol haritası çıkarın. Bu yola önce ufak adımlarla başlayın. Kendinize alternatifler sunun. Eğer alternatifleriniz varsa, attığınız adım başarısızlıkla sonuçlansa bile ilerlemeye devam edebilirsiniz.