Hiç kimse dört dörtlük değildir. Herkesin mutlaka eksiklikleri vardır, kimse kusursuz olamaz. Çocuklar, yetişkinlerin de kusursuz olmadığını, hatalar yapabileceğini bilmeliler. Çocukların, ebeveynlerinin de hata yaptığını görmesi gerekmektedir.

Anne babalar, çocuklarına, çocuklarının anlayabileceği düzeyde olan hatalarını söyleyip hatalarını fark ettiklerini belirtmelidir. Böylece çocukta hatasını kabul etme ve hatasının farkına varma davranışı gelişecektir. Çocuğa söylenmesi gereken, affedici olmak gerektiğidir.

Çocuklarınıza kusursuz bireylermişsiniz gibi bir portre çizmeniz, çocuğunuzun kendini eksik hissetmesine ya da kendini kusursuz hissetmesine yol açabilir.