Öpüşürken istemsiz bir şekilde gözlerinizin kapandığına bir çok kez şahit olmuşsunuzdur. Henüz bire bir deneyimlemediyseniz bile, filmlerde ya da dizilerde dudakların birbirine değme anı geldiğinde iki taraf da gözlerini kapar ve sessizliğin eşlik ettiği derin ve tutkulu bir öpüşme sahnesi başlar.

Peki, hiç bir amacı yokmuş gibi görünen, “Bu adamlar gözleri açık öpüşemiyor mu?” diye düşündüren öpüşürken gözleri kapama davranışımızın altında nasıl bir motivasyon yatıyor? Neden öpüşürken gözlerimizi kapama ihtiyacı duyuyoruz?

Psikoloji alanında araştırmalar yapan bilim insanları, öpüşürken gözlerimizi kapamamızın sebebinin, beynin olan bitene daha fazla odaklanmak istemesiyle bağlantılı olduğunu söylüyor.

University of London’da bir grup araştırmacının yaptıkları araştırmalar sonucunda elde ettikleri verilere göre , dudaklardan yoğun bir uyarı gelmesi halinde insan beyni görsel uyarıları tam olarak algılayamıyor.

Bu bulguyla benzer olarak, Londra’da bulunan Royal Holloway Üniversitesi’nden bilişsel psikoloji alanında çalışmalar yürüten Polly Dalton ve Sandra Murphy’e göre, dokunma duyusunun aktif olarak çalışması, aynı anda alınan görsel uyarının yoğunluğuna bağlı olarak değişebiliyor.

Sonuç olarak, öpüşürken gözlerinizi açar ve karşınızda gördüğünüz yüze odaklanmaya başlarsanız, dokunma duyunuzun beyninize gönderdiği uyarılara karşı olan farkındalıkta önemli ölçüde azalma yaşanacaktır.

Dalton ve Murphy’nin yapmış olduğu araştırma özel olarak öpüşmeye odaklı değil, genel olarak görsel uyarıların diğer duyularımız üzerindeki farklı etkilerini ölçümlemek amaçlı yapılmış bir çalışma.

Araştırmaya katılan gönüllülerden, bir taraftan ellerine bağlanan küçük kablolar yardımıyla titreşim verilirken bir taraftan da farklı zorluk seviyelerindeki karışık bir harf grubunun içinden kendilerinden istenen harfi bulmaları isteniyor. Araştırma sonucunda, daha karmaşık ve çok harf içeren, görece daha zor sayılabilecek görevi gerçekleştirmeye çalışan kişilerin titreşimlere daha az tepki verdiği görüldü.

Spesifik görsel bir uyarana fazlasıyla odaklanmanın, çevremizdeki diğer görsel ve işitsel uyarılara karşı farkındalığımızı azalttığı önceki araştırmalarla kanıtlanmıştı. Ancak Murphy ve Dalton’un çalışması, var olan bulguları daha da genişleterek görme duyusunun dokunma duyusuyla olan bağlantısını da ortaya çıkarmış oldu.